[RB@Blog_Title]

چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست

جای گلایه نیست ! که این رسمِ دلبری ست

هر کس گذشت از نظرت ، در دلت نشست

تنها گناهِ آینه ها زود باوری ست

ببار ای اشک سیل آسا که یارم بر نمی گردد
در این دنیای تنهایی به ما یاور نمی گردد

هزاران بار جان دادم به عشقش روز و شب اما
دریغا خُلقِ بی مهرش به ما خوشتر نمی گردد.    

تاوقتی ازعشقت نسبت به دیگران مطمعن نیستی زندگی دیگران وبه بازی نگیر،
مراقب دلای که میشکنی باش ،

شایدتوهم یه روزی حوصله ات سررفت وخیال کردی دلتنگ شدی،

دوست داشتنِ تو
کار سختی نیست
از همین میترسم ...!

بہ چشمانم زل زد

گفت با هم درستش مےڪنیم

چہ لذتی دارد ایڹ جملہ

حتی اگر هیچ چیز

درست نشود

وقتی کسی که عاشقشی رهات می کنه، بهش لبخند بزن و بذار بره، به این میگن مین گذاری، جدی میگم، دنبالش رفتن هیچ فایده ای نداره!
درسته که بعد از اون، روزها و شب های زیادی با خاطراتش زندگی می کنی، اما خب وقتی که بی دلیل رهات می کنه، حتی اگه با کس دیگه ای هم باشه، یه شب با تمام مهر و علاقه ای که به اون طرف داره، دلش هوس یه عشق واقعی می کنه.
اون وقت شاید تو داری با دوست هات شام می خوری، یا شاید هم داری فیلم نگاه می کنی و اون بی تفاوت به هرچی که گذشته بهت پیام میده، دلم واست تنگ شده!
غافل از اینکه هیچ چیز نمی تونه گذشته رو بر گردونه، هیچ کس نمی تونه گذشته رو جبران کنه.
فقط مثل این می مونه که جفت پا بپره روی اون مین.