[RB@Blog_Title]

خیالم ...
طعم انار میگیرد
وقتى دزدانه
به باغ دلت سرک میکشم ...

شبیه برگ پاییزی پس از تو قسمت بادم

خداحافظ ولی هرگز نخواهی رف از یادم

خداحافظ و این یعنی در اندوه تو می میرم

دراین تنهایی مطلق که می بندد به زنجیرم

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمیارد

و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق از دلبستگی هایم؟

چگونه میروی با این که می دانی چه تنهایم؟

خداحافظ تو ای همپای شب های غزل خوانی

به پایان امد این دیدار پنهانی

خداحافظ بدون تو گمان کردی ک می مانم

خداحافظ بدون من یقین دارم که میمانی